Samenvatting

Het gemiddelde elektriciteitsverbruik per woning daalde in de periode 2010-2018 met 18%. Het elektriciteitsverbruik per woning ligt in Nijmegen lager (2.390 kWh) dan gemiddeld in de benchmarksteden (2.530 kWh per woning).
Het gemiddeld gasverbruik per woning, gecorrigeerd voor de buitentemperatuur, daalde in de periode 2010-2015 met 17%. Daarna bleef het tot en met 2018 vrij stabiel: circa 1.200 m3 per woning. Dat is iets hoger dan het gemiddelde voor de benchmarksteden (1.160 m3 per woning). De vergelijking wordt vertekend door verschillen in het aandeel huishoudens dat niet op gas, maar op stadsverwarming is aangesloten. Van de woningen in Nijmegen met een energielabel heeft 28% label A of B. Dat percentage is iets hoger dan gemiddeld in de benchmarksteden.
Het totale gas- en elektriciteitsverbruik in Nijmegen bij bedrijven is de laatste jaren fors gedaald. We hebben geen zicht op veranderingen in het bedrijvenbestand en maatregelen bij bedrijven die deze daling veroorzaken. Van de utiliteitsgebouwen in Nijmegen (gebouwen die geen woonbestemming hebben) met een energielabel heeft 47% label A of B. Dat percentage is iets lager dan het gemiddelde voor de benchmarksteden.

Het aantal woningen met een zonnestroominstallatie is gestegen van ruim 400 in 2011 naar 6.500 in 2018 (= 8% van de 81.000 energie-aansluitingen voor kleinverbruik). Naar verhouding telt Nijmegen meer zonnestroominstallaties op woningen dan gemiddeld in de benchmarksteden. Het totale opgestelde vermogen aan zonnecellen is ten opzichte van die steden gemiddeld.
Het aantal woningen aangesloten op stadsverwarming is gestegen van circa 2.700 in 2011 naar circa 5.900 woningen in 2019 (7,4% van alle woningen).
Het aandeel lokaal opgewekte hernieuwbare elektriciteit in het totale stedelijke verbruik is nog niet hoog (lag in 2018 op 5%).

Het hergebruikpercentage voor huishoudelijk afval steeg naar 70% in 2018 (inclusief nascheiding van grof huishoudelijk afval op 72%). In de benchmarksteden ligt het hergebruikpercentage gemiddeld op 54%. De hoeveelheid fijn huishoudelijk restafval is in Nijmegen veel lager dan in de benchmarksteden (88 kg per huishouden in Nijmegen, tegenover161 kg gemiddeld voor de benchmarksteden).

Figuur: Huishoudelijk restafval in kg per huishouden, 2018. Bron: CBS.

Het aandeel in Nijmegen werkende Nijmegenaren dat met de fiets naar het werk gaat, is de laatste jaren vrij stabiel (67%), na een periode van stijging tot 2015. De fiets is ook veruit het meest gebruikte vervoermiddel om naar de binnenstad te gaan; overdag gebruikt ruim twee derde daarvoor meestal de fiets en ’s avonds bijna driekwart. De waardering voor de bereikbaarheid met de fiets steeg bij bewoners van 7,6 in 2011 naar 8,1 in 2017 en 2019 en bij bezoekers van de binnenstad van 7,7 in 2016 naar 8,2 in 2018. De waardering voor de bereikbaarheid van locaties binnen de stad met de fiets is hoger dan de waardering voor de bereikbaarheid met de auto en het openbaar vervoer. Ook zijn Nijmegenaren meer tevreden over het onderhoud van de fietspaden dan over het onderhoud van de wegen voor het autoverkeer. Verbetering van fietspaden is in 2017 en 2019 één van de meest genoemde redenen voor vooruitgang van de stad. De waardering voor de fietsstallingsmogelijkheden in het centrum is fors gestegen, van 6,1 in 2012 naar 7,5 in 2018.
Een ruime meerderheid is tevreden over het openbaar vervoer in de buurt (76%). In Nijmegen-Noord is die tevredenheid gedaald naar 62%.
Het aantal elektrische auto’s per 1.000 inwoners is gestegen van 0,8 in 2013 naar 3,2 in 2019. Het aantal (semi)publieke e-laadpunten nam in die periode toe van 23 naar 256. Nijmegen telt naar verhouding minder laadpunten dan gemiddeld in de benchmarksteden.

In dichtbebouwde buurten met weinig groen zijn beduidend hogere temperaturen gemeten dan in het omliggende landelijke gebied. Een deel van de Nijmeegse huishoudens ervaart in de woning serieuze warmteoverlast. In 2017 geeft 18% van de Nijmegenaren aan regelmatig of vaak overlast van warmte in de woning te ondervinden. Hittestress komt het meest voor in Nijmegen-Centrum, gevolgd door Nijmegen-Zuid, Nijmegen-Oud-West en Dukenburg. De mate waarin hittestress ervaren wordt hangt onder meer samen met de mate waarin de openbare ruimte en het private gebied (versteende tuinen) verhard zijn. In Nijmegen-Centrum is het percentage oppervlak dat verhard of bebouwd is het grootst, gevolgd door Nijmegen-Oud-West, Nijmegen-Zuid en Nijmegen-Midden.

De mate waarin Nijmegenaren geluids- en stankoverlast in hun woonbuurt ervaren is de laatste jaren weinig veranderd. Geluidsoverlast komt veel meer voor dan stankoverlast. Buren of buurtgenoten en verkeerslawaai blijven de meeste genoemde redenen voor geluidsoverlast.
Het oordeel over het groen in de woonbuurt is de laatste jaren vrij stabiel (68% tevreden in 2019). Het percentage Nijmegenaren dat ontevreden is over het groenonderhoud in de woonbuurt (9%) is de laatste jaren niet veranderd. Het percentage Nijmegenaren dat ontevreden is over hoeveelheid groen in de buurt is licht gestegen naar 9% (versus 6% bij in 2015 en 2017).