Sociaal

In vergelijking met 2017 geeft in 2019 een even hoog percentage volwassen Nijmegenaren aan zich goed tot zeer goed gezond te voelen (78%). Een ruime meerderheid (88%) geeft een rapportcijfer 7 of hoger voor hoe gelukkig men zich voelt. Cijfers van de GGD uit 2012 en 2016 laten een afname van het roken en een toename van het eten van groente en fruit zien. Voor alcoholgebruik en overgewicht is het beeld stabiel. Een negatieve ontwikkeling is de lichte stijging van het aandeel volwassen Nijmegenaren met een hoog risico op een angststoornis of depressie (van 6% naar 8%).
Het percentage dat aan sport doet (79% in 2019) is gelijk gebleven, na een periode van stijging tot 2017. Het aandeel dat te weinig sport en beweegt is het hoogst bij de 75-plussers en de 45-54-jarigen. De Gezondheidsmonitor 2016 (GGD, RIVM en CBS) laat zien dat in Nijmegen meer volwassenen wekelijks sporten (60%) dan gemiddeld in de benchmarksteden (55%). Voor het percentage dat voldoet aan de norm gezond bewegen is het verschil kleiner (66% in Nijmegen versus 65% gemiddeld in de benchmarksteden). Verder is in Nijmegen het aandeel volwassenen met overgewicht (39%) lager dan gemiddeld in de benchmarksteden (43%), maar nog wel aanzienlijk; 10% heeft ernstig overgewicht en 29% matig overgewicht.
In 2019 geeft ruim negentig procent van de Nijmegenaren aan goed voor zichzelf te kunnen zorgen. Dat is vergelijkbaar met het beeld voor de jaren daarvoor. Onder de 75-plussers is dit percentage lager (72%). En dat geldt ook voor de Nijmegenaren met een niet-westerse migrantenachtergrond (83%) en personen met een lagere sociaaleconomische status (82%).

Onderzoek van de GGD (Gezondheidsmonitor 2016) laat een groei zien van het percentage volwassenen dat (zeer) ernstig eenzaam is, van 7% in 2012 naar 12% in 2016. In de leeftijdscategorieën 35-49 en 50-64 jaar is het aandeel ernstig eenzamen het hoogst (circa 15%). Bij de 65-plussers gaat het om 12%. Ten opzichte van 2012 geven in 2016 meer volwassenen aan vaak het gevoel te hebben buiten de samenleving te staan (gestegen van 3% in 2012 naar 7% in 2016; komt meer voor bij laag en middelbaar opgeleiden). Deze stijging geldt voor alle leeftijdscategorieën, behalve de 65-74-jarigen. Ook is het aandeel waarbij sociale uitsluiting speelt, licht toegenomen (van 5 naar 7%).
Hierbij aansluitend zien we in de Burgerpeiling een stijgende trend voor het aantal Nijmegenaren dat aangeeft te weinig contacten met andere mensen te hebben (van 6% in 2013 naar 12% in 2019). Bij de Nijmegenaren met een niet-westerse migrantenachtergrond is dit aandeel hoger (28%; was 11% in 2013).

In de periode 2013-2016 nam het aantal meldingen bij de politie van overlast door verwarde personen flink toe, van ruim 700 in 2013 naar bijna 1.300 in 2016. In 2018 en 2019 lag het aantal op circa 1.200. Achter de meldingen gaan verschillende soorten problematiek schuil (onder meer psychische stoornissen, dementie, relatieproblemen en verstandelijke beperkingen).

Gegevens uit de Burgerpeiling laten zien dat personen met een lagere sociaaleconomische status zich minder vaak goed gezond en zelfredzaam voelen, een lager rapportcijfer geven voor hoe gelukkig men zich voelt en vaker afhankelijk zijn van mantelzorg. En ook de sport- en cultuurdeelname is lager. Voor de mate waarin men zich in de vrije tijd voor de samenleving inzet en voor het voldoende contacten met anderen hebben zijn de verschillen naar sociaaleconomische status veel kleiner.

Figuur: Diverse uitkomsten Burgerpeiling naar sociaaleconomische status. Bron: Burgerpeiling 2019, O&S.